२६४५
ब्रह्माचारी म्हणती महंत । सदा विषयावरी चित्त ॥१॥
नेसोनियां कौपीन । अंतरीं तों विषयध्यान ॥२॥
बोले जैसा रसाळ । भाव अंतरीं अमंगळ ॥३॥
एका जनार्दनीं सोंग । तया न मिळे संतसंग ॥४॥
२६४६
घालुनी आसन पोटीं भाव नाहीं । वायां केली पाही विटंबना ॥१॥
देव सर्वांभुतीं तयासी न कळे । वाउगें गवाळें पसरिलें ॥२॥
अंतरीं तो हेत द्रव्य मिळेल कांहीं । वरपांग दावी वेषधारी ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐसीया सोंगासी । काय देवा त्यासी दंड करा ॥४॥