कुक्षिः [kukṣiḥ] 1 The belly (in general); जिह्मिताध्मातकुक्षिः (भुजगपतिः)
[Mk.9.12.] The womb, the part of the belly containing the foetus; कुम्भीनस्याश्च कुक्षिजः
[R.15.15;] [Śi.13.4.] The interior of anything; विभक्तात्मा विभु- स्तासामेकः कुक्षिष्वनेकधा
[R.1.65] (where the word is used in sense 2 also.)
A cavity in general.
A cavern, cave; अद्रिकुक्षौ हैमवताच्च कुक्षेः
[R.2.38,67;] a valley; अस्तीह हिमवत्कुक्षौ देशः पृथ्वीशिरोमणिः
[Ks.65.214.] The sheath of a sword.
N. N. of Bali.
A bay, gulf. -Comp.
-गत a. a. being in the belly; कुक्षिगतीकृता इव
[N.2.83.] -जः a. son; स च प्राप मधूपघ्नं कुम्भीनस्याश्च कुक्षिजः
[R.15.15.] -शूलः belly-ache, colic.