अभ्युपे [abhyupē] 2. P. [˚उप-इ]
To go near, approach, arrive, enter; व्यतीतकालस्त्वहमभ्युपेतः
[R.5.14,16.22;] त्रिरह्नोऽ भ्युपयन्नपः
[Ms.11.259] entering the water i. e. bathing;
[Y.3.3.] To go to or enter a particular state, attain to; सत्यं न तद्यच्छलमभ्युपैति
[H.3.54] so ब्राह्मणतां, वैश्यतां, सखित्वम् &c.
To agree, (to do something), accept, promise, undertake; मन्दायन्ते न खलु सुहृदामभ्युपेतार्थकृत्याः
[Me.4.] अस्यै दास्यमभ्युपेतं मया
[Dk.44,55,89,138,159.] To admit, grant, own, acknowledge,
[Śi.11.67;] श्रुत्यैव च तर्कस्याभ्युपेतत्वात् Ś. B.;
[Dk.45.] To approve, agree with, assent to.
To obey, submit to, be faithful to; विरोध्य मोहात्पुनरभ्युपेयुषाम्
[Ki.18.42.]