स्वरूप

{ svarūpa }

Puranic Encyclopaedia

SVARŪPA   An asura. This asura remains in the palace of Varuṇa and serves him. [Sabhā Parva, Chapter 9, Verse 14] .

हिन्दी (hindi) WN

See : समान, आकृति

प्राचीन चरित्रकोश

स्वरूप n.  वरुणलोक का एक असुर [म. स. ९.१४] । पाठभेद (भांडारकर संहिता)- ‘सुरूप’ ।

कोंकणी (Konkani) WN

See : आकार

A dictionary, Marathi and English

One's own proper figure or form; the natural and real figure and general appearance. 2 One's countenance, visage, look, features. 3 The natural constitution, quality, or condition, nature. 4 The native or appropriate form, mode, or character of being.

मराठी (Marathi) WN

noun  एखाद्या वस्तूच्या बाहेरील आणि दृश्य स्वरूपातील गोष्टी ज्यावरून त्याची लांबी, रूंदी, प्रकार, स्वरूप इत्यादीचे ज्ञान होते   Ex. ऋतुमानानुसार निसर्ग आपले स्वरूप बदलत असतो./ थुंबा येथील अवकाश उड्डाण केन्दांतून भारतीय बनावटीच्या पहिल्या रॉकेटचे यशस्वी उड्डाण झाले.

HYPONYMY:

सावली सोंग षट्कोन अर्धवर्तुळ एकप्रतलीय आकृती चंद्रकोर त्रिकोण रचना चेहरामोहरा खळी घडण चुरगळा चौरस शंकू वीण शब्दरूप चांदणी चौकडी कच्चीकारी बाब कक्षा दुसरे रूप भू-रचना चौकोन आयत चेहर्‍याची ठेवण स्थलाकृती चक्र आराखडा

ONTOLOGY:

गुणधर्म (property) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

बनावट रूप आकार रंगरूप रूपरंग

Wordnet:

asm আকাৰ

bd महर

ben আকৃতি

guj આકૃતિ

hin आकृति

kan ಆಕೃತಿ

kas ہَیَت , شكٕل و صوٗرَت , صوٗرَت

kok आकार

mal ആകൃതി

mni ꯃꯁꯛ

nep आकार

ori ଆକୃତି

pan ਆਕਾਰ

tam உருவம்

tel అకృతి

urd شکل , ساخت , بناوٹ , رنگ روپ , ڈھانچہ , خاکہ

A Sanskrit English Dictionary

स्व—रूप  f.  a n. ( ifc. f( आ).) o°'s own form or shape, the f° or sh° of ( gen. or comp.; with or without शब्दस्य or शब्द-स्व-र्°, ‘a word itself or in its own form’ [ opp. to its synonyms or varieties]; with नाम्नाम् = ‘names themselves’), [MBh.]; [Pañcat.]; [BhP.] &c.

ROOTS:

स्व रूप

एण   own condition, peculiarity, character, nature ( or ibc., ‘by nature’, ‘in reality’ ‘by itself’), [RPrāt.]; [NṛsUp.]; [Mn.] &c.
peculiar aim, [W.]
kind, sort, ib.
सम्बन्ध   a partic. relation (in phil. See under ), [MW.]
occurrence, event, [Campak.]; [Uttamac.]; [Siṉhâs.]
स्व—रूप  mfn.  mfn. having o°'s own peculiar form or character, [MW.]

ROOTS:

स्व रूप

स-र्°   having a like nature or char°, similar, like, [Sāṃkhyak.] ( w.r. for )

ROOTS:

स र्°

स-र्°   pleasing, handsome (for ), [L.]

ROOTS:

स र्°

wise, learned, [L.]
स्व—रूप  m.  m. N. of a दैत्य, [MBh.]

ROOTS:

स्व रूप

of a son of सु-नन्दा, [MārkP.]
of a pupil of चैतन्य, [W.]
स्व—रूप  n.  m. or n. N. of a place, [Cat.]

ROOTS:

स्व रूप

स्व-रूप    b &c. See p. 1276, col. 2.

ROOTS:

स्व रूप

Shabda-Sagara

स्वरूप  mfn.  ( -पः-पा or -पी-पं)
1. Wise, learned.
2. Pleasing, handsome.
3. Similar, like.
4. Of like purport or character.
 n.  ( -पं)
1. Natural state or condition, nature.
2. Natural and obvious purpose or conclusion.
3. True constitution, natural character.
4. One's own form or shape.
5. Peculiar aim.
6. Kind, sort.
E. स्व own, रूप form.

ROOTS:

स्व रूप

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

See : सुन्दर