वैश्वानर [vaiśvānara] a. a. (-री f.)
Relating or common to all mankind, fit for all men; तान् होवाचैते वै खलु यूयं पृथगिवेम- मात्मानं वैश्वानरं विद्वांसोऽन्नमत्थ
[Ch. Up.5.18;] स एष वैश्वानरो विश्वरूपः प्राणोऽग्निरुदयते Praśṇa
[Up.1.7;] हिरण्यगर्भः स्थूलेऽस्मिन् देहे वैश्वानरो भवेत् Pañchadaśī 1.28;
Universal, general, common.
Zodiacal; गगने तान्यनेकानि वैश्वानरपथाद्वहिः
[Rām.1.6.31.] रः An epithet of fire; त्वत्तः खाण्डव- रङ्गताण्डवनटो दूरेऽस्तु वैश्वानरः
[Bv.1.57.] The fire of digestion (in the stomach); अहं वैश्वानरो भूत्वा प्राणिनां देह- माश्रितः । प्राणापानसमायुक्तः प्रचाम्यन्नं चतुर्विधम् ॥
[Bg.15.14.] General consciousness (in Vedānta phil.).
The Supreme Being.
The Chitraka tree. -री
N. N. of a particular division of the moon's path; also वैश्वानरपथ;
[Rām.1.6.31.] N. N. of a particular sacrifice performed at the beginning of every year; इष्टिं वैश्वानरीं नित्यं निर्वपेदब्दपर्यये
[Mb.12.165.15.]