|
जांवई पहा . पु. १ मुलीचा नवरा ; जामात . २ ( ल . ) बोलाविल्या - कळविल्या शिवाय दुसर्याच्या घरीं जाऊन चैनींत राहणारा माणूस . [ वैसं . जामेय ; पूर्वी बहिणीचा मुलगा ( जामेय ) जांवई करून घेत ; तेव्हां शब्दहि तसाच ( जामि = बहीण ; जामेय = भाचा ) बनला आहे . सं . जामातृ ; प्रा . जामाऊ ; हिं . जमाई ; पं . जवाई ; गो . जांवय ; ग्री जामीतर ; फेंजि . नमुत्रो ; पँलेस्टाईन . जत्रो ] म्ह० १ जांवई न्हाला वाफा पाणी प्याला ( शिंपला )= एका दगडानें दोन पक्षी मारण्याप्रमाणें . २ अशी लेक हवई , घरोघर जांवई . ३ सासवेचे दोंदावर जांवई उदार . ४ जांवयाचे पंक्तीचें जेवण व लेकाबरोबर अध्ययन ( मिळण्यास दैव पाहिजे ) सामाशब्द - ०आग्रह पु. १ ( जांवयाला करतात त्याप्रमाणें ) जेवणाखाण्याचा अतिशय आग्रह २ वरवर केलेला , तोंडदेखला आग्रह . ०जेवण न. ( लग्नांतील जावयाचें जेवण ) थोडथोडें , नाजूकपणाचें खाणें ; अल्पाहार . ०डौल पु. ( जावयासारखा ) फाजील ऐट , दिमाख ; यथास्थित दुसर्याच्या घरीं चैन करणें . जांवईण - स्त्री . जांवयाची बहीण ; करवली . ०पोशाक पोषाक पोशाख पोषाख - पु . अतिशय डाम डौलाचा , प्रसंगाला न साजणारा असा . भपकेदार पोशाख . ०शोध पु. मूळचें बरोबर असतां त्यांत ज्ञानाच्या घमेंडीनें अडाणी माणसानें चुकीचा घातलेला शोध ; शुध्दाचें अशुध्द करण्याचा खटाटोप ; अनवश्यक दुरुस्ती . ( हा शब्द एका मूर्ख जांवयाच्या गोष्टी वरून निघाला आहे ). जांवयाचा बेटा - १ जांवयाचा मुलगा . हा बहुत करून आपल्या कामाला निरुपयोगी असतो ; कारण तो वेगळया कुळांतला म्हणून त्याचें लक्ष आपल्याकडे लागणार नाहीं . २ ( ल . ) निरुपयोगी व आपल्याच तोर्यांत असणारा आप्त . म्ह० १ जावयाचा बेटा कर्डयीचापेटा . २ जावयाचें पोर हरामखोर . जांवयाची कीड - स्त्री . नाजुकपणादर्शक थट्टेची संज्ञा . जावयाची पंगत - स्त्री . ( जांवयाच्या पंगतीला सासू साखर तूप , पक्वान्नें इ० स्वत : भरपूर वाढते यावरून ) ( ल . ) श्रीमंतपणाची राहणी , जेवण .
|