उपलक्ष् [upalakṣ] 1
[P.] To look at, observe, behold, mark; आसन्नवर्तिजन उपलक्षयति
[K.197;] सम्यगुपलक्षितं भवत्या
[Ś.1.] To regard or consider; लोकप्रवादः सत्योऽयं पण्डितैरुपलक्षितः
[Rām.] To mark, put a sign upon; आदिमध्यावसानेषु भवच्छब्दोपलक्षिता
[Y.1.3;2.151;] [Kām.7.47.] To denote, designate, describe.
To imply in addition; नक्षत्रशब्देन ज्योतिःशास्त्रमुपलक्ष्यते Kull. on
[Ms.3.162.] To mind, have in view;
[Kām.16.4.]