उद्भव [udbhava] उद्भावना [udbhāvanā] उद्भावना &c. See under उद्भू.
उद्भवः [udbhavḥ] 1 Production, creation, birth, generation (lit. and fig.); इति हेतुस्तदुद्भवे
[K. P.1;] [Y.3.8;] the place or object of origin; मृत्युः सर्वहरश्चाहमुद्भवश्च भविष्यताम्
[Bg.1.34;] oft. at the end of comp. in the sense of 'springing or arising from', 'produced from'; ऊरूद्भवा
[V.1.3;] मणिराकरोद्भवः
[R.3.18.] Source, origin; उद्भवो यशसः
[K.54.] N. N. of Viṣṇu; उद्भवः क्षोभणो देवः V. Sah.-Comp.
-कर a. a. productive.
-क्षेत्रम् birth-place.