अनात्मन्

{ anātman }

A Sanskrit English Dictionary

अन्- आत्मन्  m.  m. not self, another

ROOTS:

अन् आत्मन्

    something different from spirit or soul
    unreal, [Divyâv.]
अन्- आत्मन्  mfn.  mfn. not spiritual, corporeal, destitute of spirit or mind, [ŚBr.]

ROOTS:

अन् आत्मन्

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अनात्मन् [anātman] a.  a. [न. ब.]
    destitute of spirit or mind.
    not spiritual, corporeal.
    one who has not restrained his self; अनात्मनस्तु शत्रुत्वे वर्तेतात्मैवशत्रुवत् [Bg.6.6.] -m. [अप्रशस्तो भिन्नो वा आत्मा न. त.] not self, another, something different from आत्मन् ( spirit or soul) i. e. the perishable body; अप्राप्तः प्राप्यते योऽयमत्यन्तं त्यज्यतेऽथवा । जानीयात्तमनात्मानं बुद्धयन्तं वपुरादिकम् ॥ अनात्मन्यात्मबुद्धिर्या साऽ- विद्या परिकीर्तिता ॥ -Comp.
-ज्ञ, वेदिन्   a.
    devoid of spiritual knowledge or true wisdom.
    not knowing oneself, foolish, silly; मा तावदनात्मज्ञे [Ś.6;] कथं कार्यविनिमयेन व्यवहरति मयि ˚ज्ञः [M.1;] स्फुटमापदां पदमनात्मवेदिता [Śi.15.] 22.
-प्रत्यवेक्षा    reflection that there is no spirit or soul (with Buddhists).
-संपन्न a.  a. foolish, destitute of qualities (of the soul) not self- possessed; न त्वेवानात्मसंपन्नाद् वृत्तिमीहेत पण्डितः [Pt.1.49.]