कां रे व्यर्थ गर्वें जातां । हरिचरण वंदा माथां ॥१॥
सृष्टिकर्ता ब्रह्मदेव । तोहि चरणीं मागे ठाव ॥२॥
शिव घाली लोटांगण । इतरांचा पाड कोण ॥३॥
शुक सनकादिक योगी । तेहि पायीं जडले वेगीं ॥४॥
रमेसारिखी सुंदरी । झाली पायांची किंकरी ॥५॥
तुका म्हणे याचे पायीं । जडलों तोंचि तरलों पाहीं ॥६॥