सन अठराशें सत्याण्णव सालांत । आनंद झाला करवीर शहरांत ॥
पहिल्या शुक्रवारीं श्रावण महिन्यांत । पुत्र जाहला शाहुराजाशीं विश्रांत ॥
चंद्र उगवला लक्ष्मी महालांत ॥ जो बाळा जो०॥१॥
शाहुराजाची पुण्याई थोर । गुढ्या उभ्या शहरांत तोफेचा मार ॥
झाला चौघडा अंबेचे पुढें । जो बाळा जो ॥२॥
राणी सरकार प्रसूत झाली । घडयाळ नवबंदी झडूं लागली ॥
शाहुराजाशीं वरदी कळली । पूर्व पुण्याई ईश्वरें केली ॥
ऐसें शंकरा पार्वती बोलली ॥ जो बाळा जो०॥३॥
शाहुच्या गादीला चढलें भूषण ॥ आनंद झाला पुत्र पाहून ॥
मानपानकरणी आल्या धांवून । करिती सत्कार बाळावरुन ॥
वाटिती विडे मानाप्रमाणें ॥ जो बाळा जो०॥४॥
बिजलीच्या बत्तीचा प्रकाश भारी । लाह्या टाकिल्या राजमंदिरीं ॥
पाहून तृप्त झाल्या नगरच्या नारी । आणुनि ओतिती पाण्याच्या घागरी ॥
खण नारळांनीं ओट्या सांवरती ॥ जो बाळा जो०॥५॥
दोन्ही हिरकण्यावरती जन्मला हिरा । मोठमोठ्या शहरीं पाठविल्या तारा ॥
बंदी कैद्यामध्यें फोडल्या मोहरा । जागोजागीं निशाणें तोरणें भरारा ॥
पहिल्या दिवसाचा मजकुर सारा ॥ जो बाळा जो०॥६॥
दुसरे दिवशीं दुसरा प्रकार । हत्तीवरोनि वाटिती साखर ॥
घोडे कोतवाल जिलेबी पूड । घणघण बाज्या होतो सुंदर ॥
घरोघरीं वाटी भरुनि साखर ॥ जो बाळा जो०॥७॥
तिसरे दिवशीं त्रिभुवन मूर्ति । दत्ताची छाया बालकावरती ॥
आपल्या नांवानें पाषाण करिती । करुनि पूजा ओंवाळी आरती ॥ जो बाळा जो०॥८॥
चवथे दिवशीं चंद्र पूजेचा । गजाननमहाराज साह्यक बाळाचा ॥
खेळ खेळतो कृष्ण गोकुळींचा । प्रकाश पडला महालिं सूर्याचा ॥ जो बाळा जो०॥९॥
पांचवे दिवशीं सटवीचा मान । तिला आज्ञा दिली परमेश्वरानं ॥
लिहिते अक्षर आपल्या हातानं । कुवारणी पुजुनि झाला सन्मान ॥
हलदकुंकू घेउनि नागरणी जाण ॥ जो बाळा जो०॥१०॥
सहावे दिवशीं सहावा उल्हास । सडासारवण केलें वाड्यास ॥
तेलें सुवासिक लावी अंगास । पाणी घालिती तान्ह्या बाळास ॥ जो बाळा जो०॥११॥
सातवे दिवशीं साती आसरा । गुप्त रीतीचा घालिती फेरा ॥
लिंबू, नारळ टाका उतारा । पाणी घालिती सखया सुंदरा ॥
दृष्ट काढूनि लाविती अंगारा ॥ जो बाळा जो०॥१२॥
आठवे दिवशीं आठवा आनंद । पोटीं जन्मला कृष्ण गोविंद ॥
हार पुष्पांचा सुटतो सुगंध ॥ जो बाळा जो०॥१३॥
नवव्या दिवशीं नवस केला । खेळणें पाळणें वाहिन तुला ॥
कृष्णपालख लाभूं दे मला ॥ जो बाळा जो०॥१४॥
दहावे दिवशीं दहावा उल्हास । हांडी झुंबर महालीं करुनि आरास ॥
तेल सुवासिक अंगास । पाणी घालीती तान्ह्या बाळास ॥ जो बाळा जो०॥१५॥
अकरावे दिवशीं अकरावा लिंगें । दास रामाचा उभा बजरंग ॥
पांची हत्यारें प्रभुच्या संगें ॥ जो बाळा जो०॥१६॥
बारावें दिवशी केलें बारशाला । सोन्याचा पाळणा मोत्यांनीं गुंफिला ॥
आंगडें टोपडें किनखापी त्याला । हिरेजडित कोंदण पिंपळपानाला ॥
शाहूच्या गादीला प्रभू निजला । राजाराम नांव ठेविलें जाहीर सर्वांला ॥ जो बाळा जो०॥१७॥