जो जो जो रे जो जो जो । तू मी ऎसे उमजो ॥धृ॥
प्रेम पालख दत्तात्रय । हालविते अनसुया ।
बोधुनि निजरुप समजाया । भवभ्रम हा उडवाया ॥१॥
रजोगुणी तू ब्रह्माया । श्रमलासी तान्हया ।
सुखे निज आता अरे सखया । धरी स्वरुपी लया ॥२॥
तमोरुपे तू सदाशिवा । विश्रांति घे देवा ।
धरि रे स्वरुपी तू भावा । संहारिता विश्वा ॥३॥
विष्णू सात्त्विक तू अहंकार । दैत्यांचा संहार ।
करिता श्रमलासी अपार । आता समजे सार ॥४॥
ऎसा आनंदे पाळणा । मालो गातसे जाणा ।
सदगुरुकृपेने आपणा । दत्ता निरंजना ॥५॥