मी लोटिते झोका तुज शिवबाळा ।
सुंदरा नीज स्नेहाळा ॥धृ॥
तनशांतीते शांत नीज तुज येण्या । राष्ट्रगीत गाते तान्हा ॥
बघ दास्यि जळे मही अंबिका माय । हंबरडे फोडी हाय ॥
निजशत्रूंनी हिचे भंगिले छत्र । मांगल्य सूत्र स्वातंत्र ॥
या दु:खाने दु:खी फार रे पाही । मी तव जीजा आई ॥
बहु शत्रु मातले मेले ।
मेल्यांनी आर्यधन नेले ।
आमचे राज्य बुडवीले ।
कुणि निजपेना शास्ता या चांडाळा ।
सुंदरा नीज स्नेहाळा ॥१॥
भूमातेच्या भूतकाळि उद्धरणी । झूंजली राणी मृडरमणी ॥
श्रीरामाने रावण वधिला लढुनि । वानरा वीर बनवूनी ॥
घे स्वतंत्रता कंसाच्यापासुनी । गोविंद गोप जमवूनी ॥
तू तसा होशिल का ।
तरवार करी धरशिल का ।
मिळविशी मावळे गडी का ।
रणि वधावया देशरिपूंचा मेळा । सुंदरा नीज स्नेहाळा ॥२॥
भुभक्तीचे प्रबळ दुग्ध पाजीन । मी वीर तुला बनवीन ॥
रिपुरक्ते भू तुझ्या करी न्हाणीन । स्वातंत्र्य घरी आणीन ॥
साधीन सख्या जाण लोककल्याण । तुज राज्यपदी स्थापून ॥
स्वातंत्र्यवीराची माता ।
मी स्वतंत्र सुधन्य होता ।
ध्वज स्वातंत्र्याचा डुलता ।
ठेवीन तनू अशा आनंदमय वेळा । सुंदरा नीज स्नेहाळा ॥३॥