टला-ट रीला-ई
जण म्हणे काव्य करणारी.
आकाशाची घरे
त्याला प्रकाशाची दारे
ग्रहमाळांच्या वर अडसरी ग,
जन म्हणे काव्य करणारी.
पाचूंच्या वेली
न्हाल्या लावण्याच्या जली
दारी उभ्या स्वर्गीय नरनारी-ग,
जन म्हणे काय करणारि.
उडुगणांच्या यानी
बसुन विश्वाची राणी
अनंताची प्रदक्षणा करी-ग,
जन म्हणे काव्य करणारी.
चंद्राचे हसणे
वायूचे बरळणे
सृष्टिसुरात सुर मी भरी-ग,
जन म्हणे काव्य करणारी.
मी न तुझी-त्याची
मी न माझी-कुणाची !
ब्रह्मांडाच्या घडामोडी करी-ग,
जन म्हणे काय करणारी.
दिव्य भोगांच्या खाणी
गाय मनोमय वाणि
कशी वदेल राठ वैखरी-ग,
जन म्हणे काव्य करणारी.
टला-ट-रीला-री
जन म्हणे काव्य करणारी