घाव घालुनी पहा एकदा सोशिल सारे घण
माझ्या हृदयाची ऐरण !
दु:ख येउनी कधी हिच्यावर कपाळ घे फोडुन !
कण्हतसे शोस-गीत ऐरण
हर्षबाल खिदळुनी करितसे स्वैर कधी नर्तन;
नादती मंजुळ नृत्य्स्व्न.
प्रीतिदेवता लाथ हाणितां ध्वनी उठे भेदुन;
हळवा सूर घुमवी ऐरण.
कुणि कधीं येउनी घाला येथे घण;
सौदर्य-ज्योतिचे उडतिल तेज:कण!
या अशा कणांचे गीत-हीर बनवुन,
घाव घालिता, हार हिर्यांचा तुम्हालाच अर्पिन !
असली माझी ही ऐरण !