श्रीआनंद - भूपाळी ५

अज्ञान निशितमें मज ग्रासिलें माये । कामक्रोध निशाचरीं घाला घातला पाहे ॥
दीर्घस्वप्नें अजगरें सर्व ग्रास केला आहे । जन्ममरण दु:ख तेणें भोगीत जाये ॥१॥
तेणें दु:खें तळमळितां उसणतू आहे । तंव सद्‌गुरुराजें कृपाकरें थोपटिला पाहे ॥
सावध करुनी दयाळूनें दाखविले पाये । तेणें छेंदें मिठी देऊनी श्रीगुरुनाम स्मरताहे ॥२॥
श्रीराम जयराम जयजयराम म्हणताहे । अहोरात्रीं हाचि छंद धरुनी राहे ॥
पावला पावला माझा स्वामी जगजेठी । पायीं लोळे सदा स्मरे घालूनि मिठी ॥३॥
परब्रम्हा दयाळूने स्वरूप दिलें । अनादि भ्रांती छेदूनी मजला सावध केलें ॥
अनंत जन्मांतरिचें लहर गेले । अनंत सुख देउनि मजला अनंत केलें ॥४॥
पतित पावन दीनोद्धारण ब्रीद मिरविलें । अनंत पोवाडे वर्णू किती कृतकृत्य पै केलें ॥
आनंदमूर्तीं कृपा बालक - नाम ठेविलें । श्रीगुरुराम पदीं मी वो अख्ड लोळे ॥५॥