अभंग - अज्ञान अंधार पडलासे दाट

अज्ञान अंधार पडलासे दाट । आतां मज वाट दाखवावी ॥१॥
कडाडतीं झाडें मोडताती काटे । आदळती गोटे वेळोवेळां ॥२॥
कल्पनेच्या संगें वाढल्या आगळ्या । वासनेच्या जाळ्या चहूंकडे ॥३॥
कामक्रोध व्याघ्र लांडगे अजगर । दुःखाचे डोंगर मोठमोठे ॥४॥
आतां लवकरी येई माझे आई । उचलोनि घेई कडेवरी ॥५॥
विष्णुदास म्हणे येउं देई कीव । घाबरला जीव तुजसाठीं ॥६॥