जय देव जय देव सोमनाथा ।
आरती ओवाळीतो मनोभावें आतां ॥ जय देव ॥ धृ ॥
मालुबाई सती पतिव्रता थोर ।
भक्ति करुनी आणिले सोरटी सोमेश्वर ॥
पतीने पाळत धरुनी पाहिला चमत्कार ।
जावा नंदाचा त्रास सोसिला फार ॥ जय . ॥ १ ॥
देखोनी सतीच्या त्रासाते देव ।
स्वप्नी प्रगटोनी सांगितसे सर्व ।
शेषरुपी येऊनी करीन वास्तव्य ।
धेनुसी वेष्ठुनी दुग्ध प्राशीन मी बरवे ॥ जय . ॥ २ ॥
स्वप्नाप्रमाणें नाथ शेषरुपी आले ।
धेनु वेष्ठुनी दुग्ध पिऊं लागले ।
देखोनी खोमणेराव भयचकित झाले ।
कुऱहाड फेकुनी देवा तुम्हां मारिले ॥ जय ॥ ४ ॥
उत्तर ऎकता मालू त्रासली फार ।
देखोनी खोमणा शाप दिलासे थोर ।
ऎकोनी शाप खोमणा कापे थरथर ।
प्रगटोनी देवा त्याचा केला उद्धार ॥ जय ॥ ४ ॥
खोमण्याचा उद्धार मालू देखोनी ॥
देवा तुजला मी बोलू कशा रीतीनी ।
मालूचे शब्द देवा ऎकोनी कानी ।
तत्काली उद्धरीली मालू भामिनी ॥ जयदेव ॥ ५ ॥
सर्परुपे निघतां भक्ति पाहूनी ॥
भक्त घेताती आनंदे उचलोनी ।
विधीयुक्त तुमची पुजा करोनी पाजिती दूग्ध तुम्हां शर्करा घालॊनी । जयदेव ॥ ६ ॥
सोमनाथा तुम्ही भक्ति भुकेला ।
मालू महादू यांचा उद्धार केला ।
अल्पबुद्धि खोमणा तोही उद्धरिला ।
आबा पाटील दास लागें चरणाला ॥ जयदेव ॥ ७ ॥