प्रमा [pramā] 2 P., 3 Ā.
To measure; त्रीणि पदानि प्रमाय.
To form, make, build.
To prove, establish, demonstrate.
To arrange, place in order.
To know, understand, get a correct idea of; न परोपहितं न च स्वतः प्रमिमीतेऽनुभवादृतेऽल्पधीः
[Śi.16.4;] अशक्योऽयमर्थः प्रमातुम्
[H. 3.] To conjecture. -Caus. To afford or give proof.
प्रमा [pramā] 1 Consciousness, perception.
(In logic) Correct notion or apprehension, true and certain knowledge, accurate conception; तद्वति तत्प्रकारकोऽनुभवः प्रमा यथा रजते इदं रजतमिति ज्ञानम् T. S; दोषोऽप्रमाया जनकः प्रमायास्तु गुणो भवेत् । प्रत्यक्षे तु विशेष्येण विशेषेणवता समम् ॥
[Bhāṣā P.] Ved. Basis, foundation.
A measure.