उच्चैः [uccaiḥ] ind. [cf.
[Uṇ.5.12] ]
Aloft, high, on high, above, upwards (opp. नीचम्-चैः); पश्चादुच्चैर्भवति हरिणः
[Ś.4.] v. l.; विपद्युच्चैः स्थेयम्
[Bh.2.28;] उच्चैरुदात्तः
[P.I.2.29.] Loudly, with a loud noise; उच्चैर्विहस्य;
[R.2.12,51;] [Bg.1.12.] Powerfully, intensely, very much, greatly; विदधति भयमुच्चैर्वीक्ष्यमाणा वनान्ताः
[Ṛs.1.22;] आश्लेष- मर्पय मदर्पितपूर्वमुच्चैः
[Amaru.133.] (Used as an adj. in comp. or by itself) (a) high, noble; जनोऽयमुच्चैः पदलङ्- घनोत्सुकः
[Ku.5.64,6.75;] ˚कुलं चात्मनः Ś4.17; किं पुन- र्यस्तथोच्चैः
[Me.17;] [Ratn.4.16.] (b) distinguished, preeminent, famous; उच्चैरुच्चैःश्रवास्तेन
[Ku.2.47,] [M.5.17.] -Comp.
-कर a. a. making acutely accented.
घुष्टम् clamour, great uproar.
loud proclamation. -घोषa. boisterous, crying, roaring; वयोधा उच्चैर्घोषाभ्येति या व्रतम्
[Av.9.1.8.] (षः) loud noise.
a form of Rudra-द्विष् a. having strong or powerful enemies; निबोध यज्ञांशुभुजामिदानीमुच्चैर्द्विषामीप्सितमेतदेव
[Ku.3.14.] -भुजतरुa. having trees like outstretched arms;
[Me.38.] -वादः high praise; जामदग्न्यस्य दमन इति कोऽयमुच्चैर्वादः
[U.5.] -शिरस् a. high-minded, one of high rank, magnanimous; क्षुद्रेऽपि नूनं शरणं प्रपन्ने ममत्वमुच्चैःशिरसां सतीव
[Ku.1.12.] -श्रवस्-स a.
long-eared.
deaf. (m.)
N. N. of the horse of Indra (said to be churned out of the ocean); उच्चैःश्रवसमश्वानाम्
[Bg.1.27;] उच्चैरुच्चैःश्रवास्तेन् हयरत्नमहारि च
[Ku.2.47.] N. N. of a horse of the god sun. -स्वरa. high-sounding. (-रः) a loud sound or voice.