उच्चै

{ uccaiḥ }

The Practical Sanskrit-English Dictionary

उच्चैः [uccaiḥ]   ind. [cf. [Uṇ.5.12] ]
   Aloft, high, on high, above, upwards (opp. नीचम्-चैः); पश्चादुच्चैर्भवति हरिणः [Ś.4.] v. l.; विपद्युच्चैः स्थेयम् [Bh.2.28;] उच्चैरुदात्तः [P.I.2.29.]
   Loudly, with a loud noise; उच्चैर्विहस्य; [R.2.12,51;] [Bg.1.12.]
   Powerfully, intensely, very much, greatly; विदधति भयमुच्चैर्वीक्ष्यमाणा वनान्ताः [Ṛs.1.22;] आश्लेष- मर्पय मदर्पितपूर्वमुच्चैः [Amaru.133.]
   (Used as an adj. in comp. or by itself) (a) high, noble; जनोऽयमुच्चैः पदलङ्- घनोत्सुकः [Ku.5.64,6.75;] ˚कुलं चात्मनः Ś4.17; किं पुन- र्यस्तथोच्चैः [Me.17;] [Ratn.4.16.] (b) distinguished, preeminent, famous; उच्चैरुच्चैःश्रवास्तेन [Ku.2.47,] [M.5.17.] -Comp.
-कर a.  a. making acutely accented.
   घुष्टम् clamour, great uproar.
   loud proclamation. -घोषa. boisterous, crying, roaring; वयोधा उच्चैर्घोषाभ्येति या व्रतम् [Av.9.1.8.]
   (षः) loud noise.
   a form of Rudra-द्विष् a. having strong or powerful enemies; निबोध यज्ञांशुभुजामिदानीमुच्चैर्द्विषामीप्सितमेतदेव [Ku.3.14.] -भुजतरुa. having trees like outstretched arms; [Me.38.]
-वादः   high praise; जामदग्न्यस्य दमन इति कोऽयमुच्चैर्वादः [U.5.] -शिरस् a. high-minded, one of high rank, magnanimous; क्षुद्रेऽपि नूनं शरणं प्रपन्ने ममत्वमुच्चैःशिरसां सतीव [Ku.1.12.] -श्रवस्-स a.
   long-eared.
   deaf. (m.)
  N. N. of the horse of Indra (said to be churned out of the ocean); उच्चैःश्रवसमश्वानाम् [Bg.1.27;] उच्चैरुच्चैःश्रवास्तेन् हयरत्नमहारि च [Ku.2.47.]
  N. N. of a horse of the god sun. -स्वरa. high-sounding. (-रः) a loud sound or voice.