अनुगुण [anuguṇa] a. a. [अनुकूलो गुणो यस्य] Having similar qualities, of the same nature; कान्तारतापसाविक्षू वंशकानुगुणौ स्मृतौ Susr.; conformable to, favourable or agreeable to, suitable, according to; मनोरथस्यानुगुणं सर्वदा यस्य चेष्टितम्
[Mv.7.7] obedient to the will 7.38; गुणसम्पदानुगुणतां गमितः
[Ki.6.33;1.13;] congenial, suitable, fit; ˚अन्न- लाभात्
[Dk.64,94;] अननुगुणदाराणाम्
[Dk.13] not having wives worthy of themselves; (वीणा) उत्कण्ठितस्य हृदयानुगुणा वयस्या
[Mk.3.3] agreeable or pleasing to the heart, exactly after the heart (
[Tv.] here takes ˚णा mean तन्त्रीयुक्तवीणा itself); अत्र द्वावप्युपध्मानीयावेव न शान्तानुगुणौ R. G.; रसानुगुणतामेति
[S. D.;] ˚णं सर्वास्ववस्थासु यत्
[U.1.39.] -णः A natural peculiarity.
-णम् adv.
Favourably, conformably to one's desires; चिरेणानुगुणं प्रोक्ता प्रतिपत्तिपराङ्मुखी
[Bk.8.95.] Agreeably or conformably to (in comp.); तदादेशानुगुणं भवदागमनमभूत्
[Dk. 11.] Naturally.