|
पु. १ धग ; झळ ; विस्तवाची उष्णता ; ऊब ; कपडयाने ; गरम पाण्याने , पानांनी औषधांनी वगैरे शरीराच्या एखाद्या भागास दिलेली ऊब , उष्णता वगैरे . अग्नी पेटवूनी एकया ठायी । शेक घेती व्यवसायी । - नव २५ . ८ . २ शेकोटी ; आगटी ( शेकरण्याकरितां काटक्या पाने वगैरेची केलेली ). ३ ( कों . ) शेती वगैरेच्या वाहितीसाठी दिलेल्या बैल वगैरे जनावराबद्दल घ्यावयाचे भाडे , मोबदला . ( क्रि० देणे ; घेणे . ) [ सं . सेक भाइअइ १८३४ ] स्त्री. ( राजा . ) भाजी ; शाक पहा . शेकेक = भाजीपाला . ०लागणे झळ लागणे ; चट्टा बसणे ; नुकसान होणे ; पैसा खर्च होणे . शेकणें - उक्रि . १ शेक देणे , घेणे ; ऊब देणे , घेणे . २ ( ल . ) अंगावर बाजू घेणे ; चटटा बसणे ; एखाद्या व्यवहारात नुकसान येणे . शेकणी , शेंकणी - शेक देण्याची क्रिया . शेकशेगडी - स्त्री . बाळबाळंतीण , आजारी मनुष्य वगैरेस शेक देणे , इतर उपचार करणे वगैरेबद्दल सामान्यपणे योजतात . ( क्रि . करणे . ) शेकाटणे - अक्रिः शेक घेणे ; शेकाटा घेणे ; शेकाटा - पु . शेक ; उबारा ; धग .
|