शुष् [śuṣ] 4 P. (शुष्यति, शुष्क)
To be dried, become dry or parched up; तृषा शुष्यत्यास्ये पिबति सलिलं स्वादु सुरभि
[Bh. 3.92.] To be withered.
To languish, become emaciated; अपि स्थाणुवदासीनः शुष्यन् परिगतः क्षुधा
[Pt.1.49.] To be afflicted or distressed. -Caus. (शोषयति-ते)
To dry up, wither, parch; न शोषयति मारुतः
[Bg.2.23.] To emaciate.
To destroy.
To extinguish.
To drain, suck up, absorb.
To exhaust, empty.-With उद्, परि
to be dried up, dry up; सीदन्ति मम गात्राणि मुखं च परिशुष्यति
[Bg.1.29;] स च विह्वलसत्त्वसंकुलः परिशुष्यन्नभवन् महाह्रदः
[Bk.1.42.] to pine, decay, wither; इमाः शून्यमया वाचः शुष्यमाणेन भाषिताः
[Rām.3.55.] 36; अस्मत्कृते च परिशुष्यति काचिदन्या
[Bh.2.2.] -वि, -सम् to be dried up.