मनुष्य [manuṣya] a. a. [मनोरपत्यं यत् सुक् च] Friendly or useful to man.
ष्यः A man, human being, mortal.
A mate.
Ved. A class of manes. -Comp.
-इन्द्रः, -ईश्वरः a king, sovereign; मार्गं मनुष्येश्वरधर्मपत्नी श्रुतेरिवार्थं स्मृतिरन्वगच्छत्
[R.2.2.] -कारः human exertion or effort; cf. पुरुषकार.
-गन्धर्व m. m. (pl.) the human गन्धर्वs (as distinguished from देवगन्धर्वs).
-जन्मन् a. a. begotten by a man.-जातम्,
-जातिः f. f. mankind, human race.
देवः a king; निशम्य देवानुचरस्य वाचं मनुष्यदेवः पुनरप्युवाच
[R.2.52.] a god among men, a Brāhmaṇa.
धर्मः the duty of man.
the character of man, human character.-धर्मन् m. an epithet of Kubera.
-पोतः a little boy.-मात्र a. only a man.
-मारणम् homicide; मनुष्यमारणे क्षिप्रं चौरवत् किल्बिषं भवेत्
[Ms.8.296.] -यज्ञः hospitality, hospitable reception of guests, one of the five daily acts of a house-holder; see नृयज्ञ.
-यानम् a litter, palanquin-लोकः the world of mortals, the earth.
-विश्, -विशा f. f.,-विशम् human race, mankind.
-शृङ्गम् impossibility.-शोणितम् human blood; (पपौ) कुतूहलेनेव मनुष्यशोणितम्
[R.3.54.] सभा an assembly of men.
a crowd, multitude.
a place of meeting, assembly.