बोळवण बोळवणी

महाराष्ट्र शब्दकोश

 स्त्री. 
रवानगी ; पाठवणी ; निरोप देणें .
नववधूचें नवर्‍याचे घरीं थाटामाटाचें प्रथम गमन . तिची करावया बोळवण । कृष्णा आंगीं आंगवण । - एरुस्व १५ . ७४ .
विवाहानंतर वरपक्षाच्या मंडळीची सत्कारपूर्वक करुन दिलेली रवानगी .
गांवात आलेल्या भुतांना अन्नादि बळी देऊन गांवकर्‍यांनीं त्यांची वाजतगाजत गांवाबाहेर केलेली हकालपट्टी .
पाहुण्याबरोबर थोडेसे जाऊन त्याची केलेली रवानगी ; दिलेला निरोप .
पाठवणी ; बिदागी ; केलेल्या कामाबद्दल जातांना दिलेली रक्कम .
( व . ) ब्राह्मणेतर जातींतील गर्भाधानाचा समारंभ . ( क्रि० करणें ). [ का . बोळु ] बोळवणें , बोळविणें -
आलेल्या पाहुण्याबरोबर सत्कारार्थ थोडेसें चालून त्यास निरोप देणें ; रवानगी करणें ; पोहोंचविण्यास जाणें ; विसर्जन करणें ; घालविणें ; पाठविणें . तीन पावलें मातापित्या बोळवाया आली । - वसा ५५ .
( विनोदानें ) नाहींसे करणें ; गमाविणें ; ( मित्र , आप्त , विद्या इ० ) विसरुन जाणें . उदा० त्यानें आपली आई बोळविली आणि स्वस्थ बसला .
नथ , सुंकलें इ० दागिन्यांचा फासा दुमडून घट्ट बसविणें ; एकरुप करुन टाकणें ; फांसा कशांतहि अडकणार नाहीं किंवा निघणार नाहीं असा बसविणें .
बुजविणें ; बंद करणें . बोळावा , वी - पु .
मुक्कामापर्यंत पोचविण्यासाठीं बरोबर आलेलीं माणसें ; सोबती ; लवाजमा ; पहारा . पुसतां चुका होतो वाटा । सवें बोळावा गोमटा । - तुगा २४६६ .
बोळवण ; बोळवणी ; रवानगी .
बिदागी ; पाठवण .