अबल [abala] a.
Weak, feeble, unprotected.
-लः N. N. of a plant Crataeva Roxburghii (वरुणवृक्ष) (Mar. वायवर्णा)
ला A woman (as belonging to the weaker sex); नूनं हि ते कविवरा विपरीतबोधा ये नित्यमाहुरबला इति कामिनीनाम् । याभिर्विलोलतरतारकदृष्टिपातैः शक्रादयोऽपि विजितास्त्वबलाः कथं ताः ॥
[Bh.1.1;] compare also:
-हृदये वहसि गिरीन्द्रौ त्रिभुवन- जयिनी कटाक्षेण । अबला त्वं यदि मन्ये के बलवन्तो न जानीमः ॥ Udb. ˚जनः a. woman; इष्टप्रवासजनितान्यबलाजनस्य दुःखानि...Ś. 4.3;
[R.9.46.] One of the ten earths according to the Buddhists.
-लम् Weakness, want of strength; see बलाबलम् also. -Comp.
-अबलः N. N. of Śiva.