तुजला म्हणती कृपेचा सागर । तरि कां केला धीर पांडुरंगा ॥१॥
अझुनि कां रे नये तुज माझी दया । काय देवराया पाहतोसी ॥२॥
आळवितों जैसा पाडस कुरंगिणी । पीडिलिया वनीं तानभुकें ॥३॥
प्रेमरस पान्हा पाजीं माझे आई । धांव वो विठाई वोरसोनी ॥४॥
तुका म्हणे माझें कोण हरी दुःख । तुजविण एक पांडुरंगा ॥५॥