उठिं उठिं बा दत्तात्रेया । भानु करुं पाहं उदया । करणें दीनांवरती दया । चरण दावीं वेगेसीं ॥ध्रु०॥
मंदवायुही सुटला । पक्षी करिताती किल्बिला । दीपवर्ण शुभ्र जाला ॥ पूर्व दिशा उजळली ॥१॥
करूनि कृष्णेचें सुस्नान । घेऊनि पूजेचें सामान । सकळां लागलें तव ध्यान । कपाट केव्हां उघडेल ॥२॥
आले देवादिक दर्शना । त्यांच्या पुरवाव्या कामना । संतोषोनि आपुल्या मना ।
तीर्थप्रसाद अर्पावा ॥३॥
गुरू त्रैमूर्ति साचार । करिती पतितांचा उद्धार । म्हणुनि धरिसी हा अवतार । संकटी भक्तां रक्षिसी ॥४॥
रामदास लागे पायीं । मागे इच्छा हेंचि देई । तूंचि माझी बाप माई । प्रतिपाळावें भक्तांसी ॥५॥