विशोकादत्तशापवर्णनम्

बृहदश्व उवाच ।
कश्यपं तु तदा कुध्दा विशोका त्वशपत्प्रभो ।
उपशील्यानृतेनाद्य त्वया यस्मादहं खलु ॥३८२॥
सती च श्राविता यस्मात्त्वया मम विचेष्टितम्‍ ।
तस्मात्ते प्रायशो भावी जन: खल्वनृते रत: ॥३८३॥
अपूजनीयो लोकेषु मलवान्‍ कर्मकृत्तथा ।
यन्मे नाम हतं सत्या न मे व्रीडाव जायते ॥३८४॥
यैवाहं सैव कश्मीरा सती देवी न संशय: ।
इति नीलमते विशोकादत्तशापवर्णनम्‍ ॥