हिन्दी पद - पदे ५६ से ६०

५६.
जत्र जाउ तत्र विठ्ठल भैला । विठ्ठल लियो राजाराम देवा ॥ध्रु०॥
अणली कुभरा लियो उदका । बाल गोघड न्हान चारउ ।
पहिली नीरजु मछली ठैरा । झुटनी भैला काय करूं ॥१॥
अनले केसर सुकटी समसरी । बालगोविंदही बोली ।
सुपही त्रास भुपग मीलनी । झुटणी भैला काय करूं ॥२॥
अणिले पहुप उबालय माला । बालगोविंदकु माल दचु ।
पहिली वास जु भौरा लीनी । झुटनी भैला काय करूं ॥३॥
अणीले घृत जोले वाती । बाल गोविंद दीप रचु ।
पहिली जोती नामा देखीहु । झूटनी भैला काय करूं ॥४॥
अणिले अग्न जोले धुपा । बाल गोविंद दीप रचु ।
पहिली बासना सीका अले । झुटणी भैला काय करूं ॥५॥
अणीले तंदुला रांधीले खीरा । बालगोविंद ही खीर रचू ।
पहिली जुवछे वाघे । झुटणी भैला काय करूं ॥६॥
आउत विठ्ठल जाउत विठ्ठल । विठ्ठल व्यापक माया ।
नामाका चित्त हरिको लागा । तातें परम पद पाया ॥७॥
५७.
अण बोता चरण नही छारू । मैं तुम्हारी अन बाबा विठला ॥१॥
टगमग टगमग क्या चौघता । एक बोल बोलूं बोलता ॥२॥
कैधुकृतेल कैधुबली । प्रणव पे नामदेव पुर बहुरली ॥३॥
५८.
देव मेरी हीन जाती हो । काहुपे सहीयन जाती हो ॥१॥
मै नही मैं नही तूं है मैं नही हो । तूं एक अनेक हो विस्तारो मेरी चरम न साई हो ॥२॥
जसे नदीया समदीस मावी धरणी वहती हो । तुम्हारी कृपाथे नीच उंच भये तूं कालकी काती हो ॥३॥
नामा कहे मेरदेवीन देवा संग न साती मी तुला । तुम्हारे सरनहु भजी दुव्यो हुबद छोडीव वा विठ्ठला ॥४॥
५९.
देवातरी भगतीनमो पैं होइजी । जिही सेवा साहिब भल मानइ करी नाही जाने कोइजी ॥१॥
सुमृत कथा होत नहीं मो पेइ कुथु तो होई अभिमानजी । जोई जोई करूसो मोही वाघई त्राही त्राही भगवानजी ॥२॥
जामे सकल जीवकी उतपती सकल जीवमे अपजी । माया मोहकरी सकल भुलाणा तूं घटी घटी व्यापक बापजी ॥३॥
सो वैकुंठ कहो धो कैसा । खंडख स्वाजहा जाइन । यहु परतीती होत नही मोपे जिवंत मुगती न पाइयेन ॥४॥
मै जनजीव ब्रम्हा तूं माधो विनदेख्या दु:ख पाइये । साखे सम पके हे जन नामा संगी मिलावन गाइये ॥५॥
६०.
पुरीख हाजारी बरण नहीं । दुरी ठ्ठा बोले माही ॥१॥
ग्यान ध्यान रहीत खेळे । अद्दष्टीं माहे द्दष्टि मेले ॥२॥
सगीलागा भेख काछे । सारीखा अगे अरो पाछे ॥३॥
पुज जाणी रमीजे कोई । तो हरी समीप न्है न जन सोई ॥४॥
नीगंध रूप विवर्जित वासा । प्रणवत नामा हरिका दासा ॥५॥