हिन्दी पद - पदे २६ से ३०

२६.
जौलग राम नामें हेत न भयो । तौलग मेरी करत जनम गयो ॥१॥
लागी पंक पकले धोवो । नृमल होवे जनमवी गोवो ॥२॥
भीतरी मैला बाहेरी चोखा । पाणी ष्यंड पखाले धोखा ॥३॥
नामदेव कहे सुरही पर हरीये । भेड पुछकेस भवजल तीरीये ॥४॥
२७.
काना चिता का गाइला । का घसी घसी चंदन लाविला ॥१॥
अपापर नाहीं चिन्हीला । तो चित्त चितारे डहकीला ॥२॥
कीरतन आगे नाचे लाई । स्यभदेव चिन्हें नही कोई ॥३॥
स्यभ देवकी सेवा जाणे । तो देव द्दष्टि व्है सकल पछाने ॥४॥
नामदेव भणे मेरे यही पूजा । अतमराम अवर नही दुजा ॥५॥
२८.
रामची भगती दुहेलीरे बापा । सकळ निरंतर चिन्हीले आपा ॥१॥
बाहेरा उजेला भीतरी मैला । पाणी पडपखाल न गहिला ॥२॥
पुतली देवकी पाती देवा । दुही बीध नाम न जानई सेवा ॥३॥
पाखंड भगती राम नही रीझे । बाहरी अंधा लोग पतीजे ॥४॥
नामदेव भणे मोरा नेत्र पलटा । राम चरणा चित्त बहु पैठा ॥५॥
२९.
काहेकु कीजे ध्यान जपना । जो मन नाह सुध अपना ॥१॥
साप काचली छांडे बीसही न छांडे । उदकमे बक ध्यान मांडे ॥२॥
स्यभके भोजन कहा लुकाना । तैसे बछटे देवपुजाना ॥३॥
तेरीं पूजा सेवा एरे । प्रोली पराई काठी देरे ॥४॥
नामदेवका स्वामी भानी ली न्हागरा । रामभाई न परी भगरा ॥५॥
३०.
भगत वला बाबा काडला । वीन परती तइ पुजाइ सीता ॥१॥
न्हावे धोवे करे सनान । हीरदे अखी न माघॆ कान ॥२॥
गल पेहरे तुलसीखी माला । अंतर गती कोई लाभाकाला ॥३॥
नामदेव कहीये पेठावलु । भीतरी लाख उपरि हिंगलु ॥४॥