नाममहिमा - अभंग १२१ ते १३०

१२१
म्हणा श्रीराम जयराम । भवसिंधु तारक नाम ॥१॥
नाम पतितपावन । नाम जीवांचे साधन ॥२॥
नाम शिवाचें ध्यान । नाम नारदा गायन ॥३॥
नामा म्हणे हरिचें नाम । नाम तारक परब्रह्म ॥४॥

१२२
सोपा ह सुगम उपावो परीस । धरीं तू विश्वास नाममहिमें ॥१॥
नाम हेंचि गंगा नाम हेंचि भीमा । अंतरीं श्रीरामा जपिजेसू ॥२॥
अमृत सुरस रामनाम एक । वाचेचें वाचक मन करी ॥३॥
नामा म्हणे सुरस सेवी सुधारस । ध्यायी केशवास दिननिशीं ॥४॥

१२३
भावेंचि भजन जनी जनार्दन । नित्य हें वचन रामनाम ॥१॥
खुंटतील योनी तुटेल यातना । भक्ति नारायणा पावेल तुझी ॥२॥
स्मरे सदा कांरे न लगती पाल्हाळ । वसिजे गोपाळ सर्वांभूतीं ॥३॥
नामा म्हणे ब्रह्म सर्व हरि । येकु चराचरीं जनार्दन ॥४॥

१२४
सर्वांभूतीं भजन हेंचि पैं चोखडें । ब्रह्म माजीवडे करोनि घेई ॥१॥
सफळ सर्वदा जप हा गोविंदा । न पावाल आपदा नाना योनी ॥२॥
नाम संजीवनी अमृत सरिता । परिपूर्ण भरिता सिंधु ऐसा ॥३॥
नामा म्हणे चोखडें नाम हेंचि गाढें । चुकवील कोडें जन्ममरण ॥४॥

१२५
निसुगा निदसुरा झणीं तूं बा होसी । नाम ह्रषिकेशी घालीं मुखीं ॥१॥
गोविंद हरे कृष्ण विष्णु हरे । अच्युत मुरारे जनार्दन ॥२॥
करितां नामपाठ चुकती भवचाळ । तुटेल तें जाळें मायामोह ॥३॥
नामा म्हणे ऐसा उपाव सुगम । दिननिशीं नेम राम म्हणे ॥४॥

१२६
केशवाचे प्रतापें गोसावी होसी । दास्यत्व करोनि सर्वस्व पोशी ॥१॥
अर्जुनाचा सारथी बळीचा सांगाती । द्रौपदीच्या आकांतीं धांवोनि पावे ॥२॥
चातका जलधरु मच्छा जीवन नीरु । प्रल्हादा कैवारु दास म्हणोनी ॥३॥
नामा म्हणे तुम्ही न करा आळसु । नाम मंत्र दिवसु अभ्यासिजे ॥४॥

१२७
कां करितोसि शीण वाचे नारायण । जपतां समाधान होईल तुज ॥१॥
रामकृष्ण हरी गोविंद गोविंद । वाचेसी हा छंद नामपाठ ॥२॥
वंदितील यम कळिकाळ सर्वदा । न पवसी आपदा असताम देहीं ॥३॥
नामा म्हणे वोळगे सीण जाला सांगें । प्रपंच वाउगें टाकी परतें ॥४॥

१२८
पांडुरंगें प्राप्त होईल सकळ । चरणकमळ ध्यारे मनीं ॥१॥
मनीं मानसिक न करावा कधीं । नाम घ्यारे आधीं केशवाचें ॥२॥
केशवाचें नाम पावन पवित्र । महाभाष्यसूत्र हेंचि सांगे ॥३॥
नामा म्हणे तुम्हीं करावें कीर्तन । पंढरीचें ध्यान चुकों नका ॥४॥

१२९
केशव नारायण हा जप आमुचा । सर्व हा मंत्राचा आत्माराम ॥१॥
माधव गोविंद सर्वशास्त्रीम आहे । उभारुनियां बाहे वेदु सांगे ॥२॥
नामाचेनि पाठें तरुं हा भवसागरु । आणिक विचारु नेणों आम्ही ॥३॥
विष्णू मधुसूदन हें दैवत आमुचें । नित्य पैं नामाचें सार आम्हां ॥४॥
त्रिविक्रम वामन सर्व ब्रह्मांडनायकु । हाचि जप सम्युक आम्हां घटीं ॥५॥
श्रीधर ह्रषिकेष मंत्रराज जपा । पावाल स्वरुपा विष्णुचिया ॥६॥
पद्मनाभ दामोदर हा नामाचा विस्तार । करितां विचार तरले जीव ॥७॥
संकर्षण वासुदेव पंढरीचा राणा । सांगितल्या खुणा खेचररार्ये ॥८॥
प्रद्युम्न अनिरुद्ध दैवत कुळीचें । पुंडलिक तयाचें तपसार ॥९॥
पुरुषोत्तम अधोक्षज वैकुंठ निर्मळ । जपतां सकळ पापें जाती ॥१०॥
नरसिंह अच्युत नामाचें कवच । जपतां होय वेंच संसारासी ॥११॥
जनार्दन उपेंद्र नाम हें अमृत । शंकर निवांत जपे सदा ॥१२॥
हरी कृष्ण विष्णू सर्व घटी नांदें । तोचि पैं आल्हाद उच्चारजेसु ॥१३॥
ऐसा नाम महिमा उपदेश गोमटा । नामेंचि वैकुंठा भक्त गेले ॥१४॥
नामा म्हणे ते मूर्ति पंढरिये गोमटी । नामें उठाउठी भेटी देसी ॥१५॥

१३०
माया पुरातनु तूंचि वो जननी । नाम संजीवनी विठठल वो ॥१॥
तेंचि हें वोळलें पूर्ण प्रेम आम्हां । लोलंगित ब्रह्मा पंढरीये ॥२॥
धांव पाव वेगीं येई संभाळी तूं । नाम हा संकेतु पांडुरंगे ॥३॥
क्षुधा तृषा आशा तुजलागीं चिंतिती । जीवन हें मागुती नाम तुझें ॥४॥
अनंत अच्युत नाम हेंचि नित्य । तेणें कृतकृत्य प्राण माझा ॥५॥
नामा म्हणे देवा तूं जीवन आमुचें । आतां मज कैचें क्रियाकर्म ॥६॥