नाममहिमा - अभंग ४१ ते ५०

४१
नाम तेंचि रुप रुप तेंचि नाम । नामरुप भिन्न नाहीं नाहीं ॥१॥
देव आकारला नामरुपा आला । म्हणोनि स्थापिला नामवेदीं ॥२॥
नामापरता मंत्र नाहीं हो आणिक । सांगती ते मूर्ख ज्ञानहीन ॥३॥
नामा म्हणे नाम केशव केवळ । जाणती प्रेमळ भक्त भले ॥४॥

४२
अनंत जन्में मेळविता दुर्लभ । तो प्राणवल्लभ शंकराचा ॥१॥
वेदशास्त्र मंथुनी काढियेलें सार । ब्रह्मादिकां पार रामनामें ॥२॥
स्वर्गींचे देव चिंतिताती मानसीं । भेटी आम्हां कैसी पांडुरंगीं ॥३॥
नामा म्हणे केशवाचें नाम उच्चारितां । विघ्नासी भंगिता नवल काय ॥४॥

४३
विठठलाचें नाम जे माऊलिचे ओठीं । विठो तिचें पोटीं गर्भवासी ॥१॥
जयाचिये कुळीं पंढरीची वारी । विठो त्याचे घरीं बाळलीळा ॥२॥
नामा म्हणे जिव्हे काढीन मी रवा । असत्य केशवा वचन होतां ॥३॥

४४
अनंत ब्रह्मांडें व्यापक तें नाम । अनादि निष्काम विश्वंभर ॥१॥
तोचि कृष्ण परब्रह्म द्वारकेसी । पांडवां मानसीं ठसावला ॥२॥
ठसावला तोचि पाहावा अनुभव । पांचालागीं ठाव मग कैसा ॥३॥
नामा म्हणे देव संपूर्ण आघवा । तयाचिया गांवा सींव नाहीं ॥४॥

४५
ज्ञान व्हावें आधीं ओळखावें नांवा । मग जावें गांवा तयाचिया ॥१॥
या नामाचें मूळ त्या माजीं जो धाला । प्रपंच्याचा घाला मग नाहीं ॥२॥
नाम गावें प्रपंच सर्व आहे नाम । ब्रह्मानंदें प्रेम घनदाट ॥३॥
नामदेव म्हणे नंदाचिया घरीं । होता एक हरि दुजें नाम ॥४॥

४६
साधनांत सोपें नाम हें केवळ । याविण सकळ शीण वायां ॥१॥
धरी रे धरा नाम विठोबाचें । तेणें अज्ञानाचें मूल नासे ॥२॥
नाम तारी फार पुराणीं वर्णिलें । नामचि केवळ आत्मसत्ता ॥३॥
नामा म्हणे नामीं रंगला सुरंग । अंगें स्वयमेव पांडुरंग ॥४॥

४७
एकटी येकला सर्व हें सकळां । आपणची जाला विश्वहरी ॥१॥
न कळे याची माव कैसा आहे भाव । सर्वांभूतीं देव गीता सांगे ॥२॥
भूतदया धरा भजावें श्रीधरा । नामा एक स्मरा विठठल ऐसें ॥३॥
नामा म्हणे देव पंढरी पाटणीं । पावेल निर्वाणीं नाम घेतां ॥४॥

४८
जीव शिव ग्रामी मीतूंपण पाही । हा गौरव कांहीं नाहीं नामीं ॥१॥
नाहीं चतुर्देह तूर्या हे उन्मनी । स्वयंभु ते खाणी निजनामाची ॥२॥
नामीं जडे चित्त तेथें काय उणें । लज्जित साधनें नाना जहालीं ॥३॥
नामदेव म्हणे मीतूंपण नाहीं । नाहीं आन कांहीं सर्व तेंची ॥४॥

४९
आकारिक नाम जीवानें ठेविलें । शिवानें तें केलें निर्विकल्प ॥१॥
जीव शिव दोन्ही विराले ज्यामाजीं । तें नाम सहजीं आद्य आहे ॥२॥
तया नामाविण जावयासी ठाव । नाहीं दुजा भाव तिळभरी ॥३॥
नामदेव म्हणे नाम घनदाट । प्रपंच निघोट नामापरी ॥४॥

५०
कृष्णनाम श्रेष्ठ गाती देव ऋषी । नाम अहर्निशीं गोपाळाचें ॥१॥
हरी हरी हरी तूंचि बा श्रीहरी । वसे चराचरी जनार्दन ॥२॥
आदि ब्रह्मा हरि आळवी त्रिपुरारी । उमेप्रति करी उपदेश ॥३॥
नामा म्हणे ब्रह्म हा जप उत्तम । शंकारासी नेम दिननिशीं ॥४॥