स्थितः स कमलोद्भवस्तव हि नाभिपङ्केरुहे
कृतस्सिवदिदमम्बुधावुदितामित्यनालोकयन्।
तदीक्षणकुतूहलात् प्रतिदिशं विवृत्तानन -
श्र्चतुर्वदनतामगाद्विकसदष्टदृष्ट्यम्बुजाम् ॥१॥
महार्णवविघूर्णितं कमलमेव तत्केवलं
विलोक्य तदुपाश्र्चयं तव तनुं तु नालोकयन् ।
क एष कमलोदरे महति निस्सहायो ह्यहं
कुतस्स्विदिदमम्बुजं समजनीति चिन्तामगात् ॥२॥
अमुष्य हि सरोरुहः किमपि कारणं सम्भवेदिति स्म कृतानिश्र्चयः स खलु नालरन्ध्राध्वना ।
स्वयोगबलविद्यया समवरूढवान् प्रौढधी -
स्वत्वदीयमतिमोहनं न तु कलेवरं दृष्टवान् ॥३॥
ततः सकलनालिकाविवरमार्गगो मार्गयन्
प्रयस्य शतवत्सरं किमपि नैव संदुष्टवान् ।
निवृत्त्य कमलोदरे सुखनिषण्ण एकाग्रधीः
समाधिबलमादधे भवदनुग्रहैकाग्रही ॥४॥
शतेन परिवत्सरैर्दृढसमाधिबन्धोल्लसत् -
प्रबोधविशदीकृतः स खलु पद्मिनीसम्भवः ।
अदृष्टचरमद्भुतं तव हि रूपमन्तर्दृशा
व्यचष्ट परितुष्टधीर्भुजगभोगभागाश्रयम् ॥५॥
किरीटमकुटोल्लसत्कटकहारकेयूरयुङ् -
मणिस्फुरितमेखलं सुपरिवीतपीताम्बरम् ।
कलायकुसुमप्रभं गलतलोल्लसत्कौस्तुभं
वपुस्तदयि भावये कमलजन्मने दर्शितम् ॥६॥
श्रुतिप्रकरदर्शितप्रचुरवैभव श्रीपते
हरे जय जय प्रभो पदमुपैषि दिष्ट्या दृशोः ।
कुरुष्व धियमाशु मे भुवननिर्मितौ कर्मठा -
मिति द्रुहिणवर्णितस्वगुणबृंहिमा पाहि माम् ॥७॥
लभस्व भुवनत्रयीरचनदक्षतामक्षतां
गृहाण मदनुग्रहं कुरु तपश्र्च भूयो विधे ।
भवत्वखिलसाधनी मयि च भक्तिरत्युत्कटे -
त्युदीर्य गिरमादधा मुदितचेतसं वेधसम् ॥८॥
शतं कृततपास्ततः स खलु दिव्यंसंवत्सरा -
नवाप्य च तपोबलं मतिबलं च पूर्वाधिकम् ।
उदीक्ष्य किल कम्पितं पयसि पङ्कजं वायुना
भवद्बलविजृम्भितः पवनपाथसी पीतवान् ॥९॥
ततैव कृपया पुनः सरसिजेन तेनैव स
प्रकल्प्य भुवनत्रयीं प्रववृते प्रजानिर्मितौ ।
तथाविधकृपाभरो गुरुमरुत्पुराधीश्र्वर
त्वमाशु परिपाहि मां गुरुदयोक्षितैरीक्षितैः ॥१०॥
॥ इति जगत्सृष्टिप्रकारवर्णनं नवमदशकं समाप्तम् ॥