वासरुं

महाराष्ट्र शब्दकोश

 न. 
 न. 
( नाविक ) शिडाच्या दोरखंडाच्या टोंकास बांधलेला एक लांकडी दांडा .
गाईचे पारडूं ; जावपे ; पोर ; बचडे .
( नाविक ) दमान बांधलेली दोरी . वासरुं जोराने खेचल्याबरोबर केळीचे बंद ( शिडाला बांधलेले ) तटातटा तुटतात . शीड मोकळे होते .
( लाडिकपणे ). वत्स ; बालक ; लहान मूल . मन्माताशि म्हणे रे , हो न यशोहानि वासरा । मन मी । ... - मोउद्योग १३ . १६७ . म्हणे वासरा घात झाला असारे । - वामन भरतभाव १५ . [ सं . वत्स ; प्रा . वच्छ ; पं . बच्छा ; सिं . वछ ; हिं . बाछा ; बछा ; वछ ; गु . वछ , बाछरडुं , बं . बाछुर ; उ . बाछुरी ] वासुरकरीण - स्त्री .
पिते वासरुं असलेली गाय किंवा म्हैस .
जिला पान्हवावयास वासरुं लागते ( आंबोणाने केवळ पान्हवत नाही ) अशी गाय किंवा म्हैस . [ वासरुं ] वासुरटे - न . ( चांभारी ) वासराचे चामडे , कातडे . [ वासरुं ] वासुरु - न . वासरुं पहा . वासुरुवे - वासरे . राखे वासुरुवे । - दाव ६६ .