प्राज्ञ [prājña] a. a. (-ज्ञा,
-ज्ञी f. f.) [प्रज्ञ एव स्वार्थे अण्]
Intellectual.
Wise, learned, clever; किमुच्यते प्राज्ञः खलु कुमारः
[U.4.] ज्ञः A wise or learned man; तेभ्यः प्राज्ञा न बिभ्यति
[Ve.2.14;] देवद्विजगुरुप्राज्ञपूजनं शौचमार्जवम् ब्रह्मचर्यमहिंसा च शारीरं तप उच्यते ॥
[Bg.17.14.] A kind of parrot.
Intelligence dependent on individuality;
[Vedāntasāra.] Supreme Being (Almighty); अयं पुरुषः प्राज्ञेनात्मना संपरिष्वक्तो न बाह्यं किंचन वेद नान्तरम्
[Bṛi. Up.4.3.21.] ज्ञा Intelligence, understanding.
A clever or intelligent woman.
ज्ञी A clever or learned woman.
The wife of a learned man.
N. N. of a wife of the sun (सूर्यपत्नी). -Comp.
-कथा a story about a wise man.-मन्य,
-मानिन् or प्राज्ञंमानिन् a. fancying oneself to be wise, conceited; न तु चिन्तयतश्चित्ते जनस्य प्राज्ञमानिनः
[Bu. Ch.4.52.] -मानः respect for learned men.