प्रमृज् [pramṛj] 2
[P.] To wipe off or out, cleanse (fig. also); स्वभावलोलेत्ययशः प्रमृष्टम्
[R.6.41.] To wipe off, away or out, blow out, efface; नामान्येषां लिखामि ध्रुवमहमधुना चित्रगुप्तः प्रमार्ष्टु
[Mu.1.2.] To remove, rid oneself of.
To atone for, make amends for, expiate; प्रणिपातलङ्घनं प्रमार्ष्टुकामा
[V.3;] सर्वथा प्रमार्जितं त्वया प्रत्यादेशदुःखम्
[Ś.6.] To stroke or rub gently.
To prepare.
To mark useless, frustrate.