दल् [dal] 1 P. (दलति, दलित)
To burst open, split, cleave, crack; दलति हृदयं गाढोद्वेगं द्विधा तु न भिद्यते
[U.3.31;] अपि ग्रावा रोदित्यपि दलति वज्रस्य हृदयम् 1.28;
[Māl.9.12,2;] दलति न सा हृदि विरहभरेण
[Gīt.7;] [Amaru.43.] To expand, bloom, open (as a flower); दलन्नवनीलोत्पल
[U.1;] स्वच्छन्दं दलदरविन्द ते मरन्दं विन्दन्तो विदधतु गुञ्जितं मिलिन्दाः
[Bv.1.15;] [Śi.6.23;] [Ki.1.39.] -Caus. (द-दा-लयति)
To cause to burst, tear asunder.
To cut, divide, split.
To dispel, drive or chase away; दलयति परिशुष्य- त्प्रौढतालीविपाण्डुः
[Māl.8.1.] To wither. -With उद् (caus.) to tear up.
वि To break, split, crack; त्वदिषुभिर्व्यदलिष्यदसावपि
[N.4.88.] to dig up.