आक्रन्द

{ ākrandḥ }

हिन्दी (hindi) WN

   See : रुलाई, पुकार, घोष, रुलाई, आक्रंद, आक्रंद

A Sanskrit English Dictionary

आ-क्रन्द  m.  m. crying, crying out, [Mn. viii, 292]; [R.]

ROOTS:

आ क्रन्द

   war-cry, [AV. xii, 1, 41]
   lamenting, weeping, [MBh.] &c.
अन्-आक्रन्द  mfn. ‘a friend or protector’ [only neg. mf( आ)n. ‘not having on whom to call for help’, ‘without a protector’ [MBh. i, 6568; iii, 13859]]

ROOTS:

अन् आक्रन्द

पार्ष्णि-ग्राह   a king who is the friend of a neighbouring king and checks the attack made on him by another king (called q.v.), [Mn. vii, 207]; [VarBṛS.]; [Kām.]

ROOTS:

पार्ष्णि ग्राह

संग्राम   (= ) war, battle, [Naigh.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

आक्रन्दः [ākrandḥ]   1 Weeping, crying out; किं क्रन्दसि दुराक्रन्द [Pt.4.29.]
   Calling, invoking, calling out to; आक्रन्दे चाप्यपैहीति न दण्डं मनुरब्रवीत् [Ms.8.292.]
   Sound, warcry, a cry (in general); आक्रन्द उदभूत्तत्र [Ks.1.94.]
   A friend, defender; दष्टमेवमनाक्रन्दे भद्रे काममहाहिना [Mb. 1.172.9.]
   A brother.
   A fierce or violent combat, war, battle.
   A place of crying.
   A king who prevents an ally from aiding another; a king whose kingdom lies next but one. पार्ष्णिग्राहं च संप्रेक्ष्य तथाक्रन्द्रं च मण्डले [Ms.7.27] (see Kull. thereon). cf. also [Kau.A.6.2.] cf... आक्रन्दो दारुणे रणे । आरावे रोदने त्रातरि ... । Nm. मित्रमाक्रन्दाभ्यां वा व्यापादयितुकामः [Kau.A.1.16.]

Shabda-Sagara

आक्रन्द  mfn.  ( -न्दः-न्दा-न्दं) Who checks or restrains.
  m.  ( -न्दः)
   1. Crying, crying out.
   2. Calling.
   3. Weeping, sobbing.
   4. Sound.
   5. Vio- lence.
   6. Furious or violent combat.
   7. A friend.
   8. A brother.
   9. A king, a lord.
   10. A usurper.
   11. A king who prevents an ally from aiding another.
    E. आङ्, क्रन्द to cry, to sound, &c. अच् aff.

ROOTS:

आङ् क्रन्द अच्