अमीवा [amīvā] [अम्-वन्-ईडागमः निपातः] Ved.
Affliction, sickness, disease.
Distress, terror.
A demon, tormenting spirit.
-वः An enemy, one who afflicts or torments;
वम् Affliction, distress, pain, injury, कच्चिद् बुधः स्वस्त्यनमीव आस्ते
[Bhāg.3.1.32.] कुठारैश्चिच्छिदुः क्रुद्धाः स्मरन्तोऽमीवमस्य तत्
[Bhāg.4.28.26.]