|
BEATITUDE , s.मुक्तिःf., मोक्षः, निर्वाणं, सिद्धिःf., अपवर्गः, स्वर्गप्राप्तिःf., परमागतिःf., श्रेयःn. ( स्) or निःश्रेयः, अमृतता, कैवल्यं. —
(Feli- city) परमसुखं, परमानन्दः, श्रेयस्त्वं, सुखं. —
(Desirous of) मुमुक्षुः. ROOTS: मुक्तिमोक्षनिर्वाणंसिद्धिअपवर्गस्वर्गप्राप्तिपरमागतिश्रेयस्निश्रेयअमृतताकैवल्यंपरमसुखंपरमानन्दश्रेयस्त्वंसुखंमुमुक्षु BEATITUDE , s. The Hindūs divide final beatitude into four kinds, viz. 1. ‘absorption into the essence of the deity,’ ब्रह्मसायुज्यं; 2. ‘residence with him,’ सलोकता; 3. ‘nearness to him,’ समीपता; 4. ‘conformedness to his image,’ सरूपता. ROOTS: ब्रह्मसायुज्यंसलोकतासमीपतासरूपता
|