noun કોઇ રોગથી ગ્રસ્ત હોવાની અવસ્થા
Ex.
એ વાઈનો શિકાર છે. ONTOLOGY:
व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)
Wordnet:
malരോഗഗ്രസ്ഥം
oriଶୀକାର
sanत्रस्तः
noun માંસાહારી જીવ-જંતુઓ દ્વારા ભક્ષણ કરવામાં આવતા કીટ, પશુ, પક્ષી વગેરે
Ex.
ગરોળીએ પોતાનો શિકાર પોતાની જીભ વડે પકડી લીધો. ONTOLOGY:
जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
ભક્ષ્ય પદાર્થ આહાર ભોજન
Wordnet:
benভক্ষ্য
hinशिकार
kanಬೇಟೆ
kasکھٮ۪ن , شِکار
oriଶିକାର
sanभक्ष्यम्
noun જંગલી પશુ-પક્ષિઓને મારવાનું કામ
Ex.
પ્રાચીનકાળમાં રાજા-મહારાજા શિકાર માટે જંગલમાં જતા હતા. ONTOLOGY:
शारीरिक कार्य (Physical) ➜ कार्य (Action) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
મૃગયા આખેટ પારધ અહેર
Wordnet:
asmচিকাৰ
bdमैहुर
benশিকার
hinशिकार
kanಬೇಟೆ
kasشِکار
kokकास
malനായാട്ട്
marशिकार
mniꯁꯥꯗꯥꯟꯕ
nepशिकार
oriଶିକାର
panਸ਼ਿਕਾਰ
sanमृगया
tamவேட்டை
telవేటాడు
urdشکار , صیادی
noun તે પશુ-પક્ષી જેનો શિકાર કરવામાં આવે છે.
Ex.
શિકાર ઘાયલ થઇને ઝાડીઓમાં સંતાઇ ગયો. ONTOLOGY:
जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)
Wordnet:
bdसिकार
kanಬೇಟೆಯ ಮೃಗ
kokसावद
marसावज
mniꯁꯔꯥꯛ꯭ꯇꯝꯂꯕ꯭ꯁꯥ
panਸ਼ਿਕਾਰ
sanलक्षम्
urdتلاش , تعاقب , شکار
noun જેને લાભ વગેરેના ઉદ્દેશ્યથી ફસાવવામાં આવે
Ex.
આજે મેં સારો શિકાર ફસાવ્યો છે. ONTOLOGY:
व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)
Wordnet:
mniꯈꯣꯏꯊꯥꯛꯄꯗ
sanउपहारपशुः
telవేట
urdشکار