व्याप्तिः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  द्वयोः वस्तुनोः वर्तमानः अनिवार्यसम्बन्धः यः कदापि न बाधते अथवा यस्मिन् द्वे वस्तुनी परस्पराभ्यां विना न वर्तेते।   Ex. धूमाग्नयोः व्याप्तिः अस्ति।/व्याप्तिः साध्यवदन्यस्मिन्नसम्बन्ध उदाहृतः।(भाषापरिच्छेदः)

ONTOLOGY:

संकल्पना (concept) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

व्याप्तिसम्बन्धः अविनाभावः अविनाभावसम्बन्धः

Wordnet:

ben অভিন্নভাব

guj અવિનાભાવ

hin अविनाभाव

ori ଅଭିନ୍ନଭାବ

 noun  व्यापनस्य अवस्था भावः वा।   Ex. वेदोपनिषदादिषु ईश्वरस्य व्याप्तिः दृश्यते।

ONTOLOGY:

अवस्था (State) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

bd गोसारथि

ben ব্যাপ্তি

guj વ્યાપ્તિ

hin व्याप्ति

kan ವ್ಯಾಪ್ತಿ

kok व्याप्ती

mal വ്യാപി

mar व्याप्ति

ori ସର୍ବବ୍ୟାପକତା

urd ہر جا ظہور

   See : विभुत्वम्, विस्तारः