व्यतिषङ्गः [vyatiṣaṅgḥ] 1 Mutual relation, reciprocal connection.
Intermixture, entanglement; त्रुट्यद्वितानतनिकाव्यतिषङ्ग- भाजः
[Śi.5.61.] Union, junction in general.
Fastening or tying together; तन्तुव्यतिषङ्गजनितोऽयं तन्तु- व्यतिषङ्गविनाशात् तन्तुविनाशाद्वा विनश्यतीत्यवगच्छति ŚB. on
[MS. 1.1.21.] Hostile encounter; सेनयोर्व्यतिषङ्गेण जयः साधा- रणो भवेत्
[Mb.12.13.5.] Barter, exchange; अन्योन्य- वित्तव्यतिषङ्गवृद्धवैरानुबन्धः
[Bhāg.5.13.13.]