विभूतिः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  दिव्यास्त्रं यस्य वर्णनं रामायणे प्राप्यते।   Ex. विश्वामित्रः रामाय विभूतिं ददौ।

ONTOLOGY:

पौराणिक वस्तु (Mythological) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben বিভূতি

guj વિભૂતિ

kas وِبوٗتی

mar विभूति

urd وبھوتی

 noun  योगसाधनस्य अलौकिकं फलम्।   Ex. अणिमा महिमा गरिमा लघिमा प्राप्तिः प्राकाम्यम् ईशित्वं वशित्वं च भवति अष्टसिद्धयः।

HYPONYMY:

महिमा गरिमा लघिमा प्राप्तिः प्राकाम्यम् ईशित्वम् वशित्वम् अणिमा

ONTOLOGY:

अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

भूतिः ऐश्वर्यम् सिद्धिः

Wordnet:

kok सिद्धी

mal അഷ്ഠസിദ്ധി

ori ସିଦ୍ଧି

tam தெய்வசித்தி

urd سِدّھی , وہبی طاقت

   See : वैभवम्