मूत

{ mūta }

हिन्दी (hindi) WN

noun  शरीर से उत्सर्जित वह दुर्गन्धमय तरल विषैला पदार्थ जो उपस्थ मार्ग या जननेंद्रिय से निकलता है   Ex. वैद्यक में मूत के सेवन का भी विधान है ।

HOLO MEMBER COLLECTION:

पंचगव्य

HYPONYMY:

गोमूत्र

ONTOLOGY:

वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

पेशाब मूत्र मेह कारूरा यूरिन

Wordnet:

asm মুত

bd हासुदै

ben মূত্র

guj પેશાબ

kan ಮೂತ್ರ

kas پِشاب

kok मूत

mal മൂത്രം

mar लघवी

mni ꯍꯛꯀꯤ꯭ꯏꯁꯤꯡ

nep पिसाब

ori ମୂତ୍ର

pan ਪਿਸ਼ਾਬ

san मूत्रम्

tam சிறுநீர்

tel మూత్రం

urd پیشاب , بول , موت

कोंकणी (Konkani) WN

noun  मुत्रांगांतल्यान येवपी कुडींतलो पातळ विखारी पदार्थ   Ex. वैजकशात्रांत मुताच्या सेवनाचें विधान आसा

HOLO MEMBER COLLECTION:

पंचगव्य

HYPONYMY:

गोमुत्र

ONTOLOGY:

वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm মুত

bd हासुदै

ben মূত্র

guj પેશાબ

hin मूत

kan ಮೂತ್ರ

kas پِشاب

mal മൂത്രം

mar लघवी

mni ꯍꯛꯀꯤ꯭ꯏꯁꯤꯡ

nep पिसाब

ori ମୂତ୍ର

pan ਪਿਸ਼ਾਬ

san मूत्रम्

tam சிறுநீர்

tel మూత్రం

urd پیشاب , بول , موت

A dictionary, Marathi and English

Urine.

Aryabhushan School Dictionary

n m -त्र
n   Urine.
मुतांत माशा मारणें   Idle away the time.
मुतानें दिंवा पाजळणें   To be madly oppressive.

मराठी (Marathi) WN

See : लघवी

महाराष्ट्र शब्दकोश

 न. 
मूत्र ; लघवी ; जननेंद्रियांतून शरीरांतील बाहेर येणारें खारट पाणी . [ सं . मूत्र ; आमें जि . मुरेल ; यूरोपियनजि . मुतेर ]
०आणणें   
( एखाद्यास ) अत्यंत त्रास देणें ; सतावणें .
भिवविणें ; भीति घालणें .
०जळप   ( गो . ) एखाद्याला मोठी योग्यता येणें . मुतमुतगावली करणें पुष्कळ मनधरणीच्या आणि नरमाईच्या गोष्टी करणें ; अत्यंत लाघवानें दुसर्‍याचें मन वळविणें . मूत येणें , होणें
फार भयभीत होणें ; अत्यंत कष्टी , त्रस्त होणें ; कष्टामुळें जर्जर होणें . मुतांत माशा मारणें , मुतांत मासोळ्या मारणें - ( ल . ) आळसानें वेळ घालविणें ; निरुद्योगीपणांत काळ घालविणें . मुतानें दिवा पाजळणें , लावणें - अत्यंत निर्दय असणें ; कठोर - पणानें वागणें ; जुलमी असणें . मुतखडा - पु . ज्यामुळें लघवीला अडथळा होतो असा एक रोग ; अश्मरी . ज्या वेळीं वायु बस्तीमधील शुक्रमिश्रित मूत्राला अगर , कैफाला शुष्क करतो त्या वेळीं , गाईचें पित्त शुष्क झाल्यामुळें जसा गोरोचनाचा खडा बनतो त्याप्रमाणेंच अनुक्रमें शुक्रजन्य पित्तजन्य आणि कफजन्य मूतखडा बनतो . - योर २ . १३७ . मुतट - स्त्रीन . मूत्राशयाची पिशवी , आधान ; द्रव पदार्थाचें आशय . ( क्रि० येणें ; पडणें ; निघणें ; फुटणें ). - वि .
मुताची घाण येणारें , मुतानें घाण झालेलें ( वस्त्र , जागा इ० ).
मुतासारखी ( घाण ); मुतासारखा ( वास ). मुतणें - न . मासे व साप यांचें मूत्रेंद्रिय . - अक्रि . लघवी करणें ; मूत्रत्याग करणें ; मूत्रविसर्जन करणें . उभ्यानें किंवा फेर घेऊन मुतणें -
( ल . ) अत्यंत लज्जास्पद गोष्टी करणें .
लाज सोडणें . मुतरा , मुत्रा - वि .
वारंवार मुतणारा ; फार मुतणारा .
( ल . ) गळका ; भोंक असलेला . मुतरी , त्री - स्त्री .
मुतण्याची जागा , मोरी .
लहान झरा ; लहान प्रवाह . मुतवणी - न .
मूत ; लघवी .
( ल . ) उबट पाणी ; कोमट द्रव पदार्थ . [ मूत + पाणी ] मूतसळई - स्त्री . मूत कोंडलें असतां तें काढण्यासाठीं मूत्रेंद्रियांत घालण्याची शस्त्रवैद्याची सळई . [ सं . मूत्रशलाका ] मुताची गांठोडी - स्त्री . मूत्रावरोध झाला असतां येणारा बस्तीच्या भागांतील फुगीरपणा आणि कठिणपणा . मुताट - स्त्री . तबेल्यांत घोडा बांधण्याच्या जागीं त्याचें मूत निघून जाण्यासाठीं ठेवलेलें , भोंक , मार्ग . [ मूत + ठाय ] मुताटणें - न मूत्रद्वार ; मूत्रमार्ग . - अक्रि . मूत्रप्रतिरोधाने पीडित होणें . [ मूत + ताठणें ] मुतारी - स्त्री . मुतरी अर्थ १ पहा . मुती , मुतु - स्त्री . ( बालभाषा ). लघवी ; मुतणें . मुतीर , रें - न . ज्यावर लहान मुलें मुतलेलीं आहेत असें , मुतानें भिजलेंलें , घाण झालेलें वस्त्र .

नेपाली (Nepali) WN

See : पिसाब

A Sanskrit English Dictionary

मूत  mfn.  1. mfn. (for 2. See √ 1. मू) moved (See काम-मूत).
मूत  mfn.  2. mfn. (for 1. See p. 819, col. 1) bound, tied, woven, [Pāṇ. 6-4, 20]
मूत  n.  m. n. a woven basket, [TBr.]; [Kāṭh.]; [ŚrS.]
मूत  mn.  mn. pouring a little तक्र into warm milk, [L.]
मूत    a 1. 2. . See under √ 1. मीव् and above.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

मूत [mūta] a.  a. [मू-क्त]
Bound, tied.
Confined.
Woven; [P.VI.4.2.]
तः, तम् A woven basket (Ved.).
A woven band of cloth.
A lump, collection.

Shabda-Sagara

मूत  mfn.  ( -तः-ता-तं)
1. Bound, tied.
2. Confined.
E. मू to bind, aff. क्त.

ROOTS:

मू क्त