भ्राज्

{ bhrāj }

A Sanskrit English Dictionary

भ्राज्    1. cl. 1. Ā. ( [Dhātup. vi, 22]) भ्रा॑जते (rarely P. °ति; pf. बभ्राज, [MBh.]; भ्रेजे, बभ्राजिरे and भ्रेजिरे Gr.; aor. अभ्राट्, अभ्राजि, [RV.]; अभ्राजिष्ट Gr.; Prec. भ्राज्यासम्, [AV.]; fut. भ्राजिता Gr.; भ्राजिष्यते, [MBh.]; inf. भ्राजितुम्, ib.),

to shine, beam, sparkle, glitter, [RV.] &c. &c.;

(with न), to be of no account, [Cāṇ.] :

Caus. भ्राजयति ( aor. अबभ्राजत् and अबिभ्रजत्), to cause to shine or glitter, illuminate, irradiate, [MBh.]; [Kathās.]; [Bhaṭṭ.] :

Desid. बिभ्राजिषते Gr.;

Intens. बाभ्राज्यते or बाभ्राष्टि, ib.
भ्राज्   [ cf. भृगु; Gk. φλέγω; Lat. fulgere, flamma for flag-ma &c.; Lith. blizgú; Germ. bleichen; Eng. bleach.]
भ्राज्  f.  2. f. ( nom. भ्रा॑ट्) light, lustre, splendour, [RV.]; [MaitrS.]; [ĀpŚr.] [ cf. Gk. φλόξ.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

भ्राज् [bhrāj]   1 Ā. (भ्राजते) To shine, gleam, flash, glitter; रुरुजुर्भ्रेजिरे फेणुर्बहुधा हरिराक्षसाः [Bk.14.78;15.24.] -Caus. To illuminate, irradiate. -With वि to shine brilliantly or intensely; विभ्राजसे मकरकेतनमर्चयन्ती [Ratn.1.21.]

Shabda-Sagara

भ्राज् (टु, ऋ) टुभ्राजृ   r. 1st cl. ( भ्राजते) To shine.

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

See : प्रकाश्