भरु

{ bharuḥ }

महाराष्ट्र शब्दकोश

   स्त्रीपु .
    भर ; आवड ; आसक्ति . कमी भरु होआवा तैसा । - ज्ञा ३ . १६९ .
    विस्तार . आतां भणे कवी भास्करु । एथ कांइसा भरुं । - शिशु ३०९ .

A Sanskrit English Dictionary

भरु  m.  m. a lord, master, [Uṇ. i, 7] Sch.
   a husband, [Gal.]
    N. of विष्णु or शिव ( du. V° and Ś°), [Kād.]
    gold, [L.]
   the sea, [L.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

भरुः [bharuḥ]   1 A husband.
   A lord.
  N. N. of Śiva.
   Of Viṣṇu.
    gold; [Mb.2.]
   The sea.

Shabda-Sagara

भरु  m.  ( -रुः)
   1. A name of VISHṆU.
   2. A name of ŚIVA.
   3. gold.
   4. A husband, a lord.
   5. The sea.
    E. भृ to nourish, Unādi aff. उन् .

ROOTS:

भृ उन् .