|
पु.
पु. स्त्री . ( कु . ) चवळी धान्य . ही गोमांतकांत पिकते . दाणा उडदायेवढा असून रंग तांबूस असतो .
पु ( व . ) पोळ्याचे दुसरे दिवशीं एका मडक्यांत कवड्या , बिब्बे , केंस , फुलें , डांस , पिसवा , हळदकुंकूं घालून तें मोठ्या पहांटे कोणास न दिसतां दूर गांवाबाहेर नेऊत फोडतात व आंतील पदार्थ जाळून , टाकतात . हा विधि केल्यानें कोणतीहि पीडा , रोग इ० होत गाहीं असा समज आहे . रोगराई नेरे बडग्या नेगे मारवत्त किंवा इडापिडा खासी , खोकला घेऊन जारे मारवोद असें सकाळीं व ढेकूण पिसवा , डांस घेऊन जारे बडग्या असें सायंकाळीं ओरडतात ; मडकें फोडणें . बडग्या - पु . ( ना . ) मारवदींच्या मिरवणुकींतील पुरुषरुप प्रतिमा .
सोटा ; दंडुका . ( क्रि० मारणें ).
एक झाड म्ह० मांजरानें दूध पाहिलें पण बडगा पाहिला नाहीं . दाखविणें - ( ल . ) स्वकार्य साधून दुसर्यास ठकविणें .
|